Generic filters
Exact matches only
Generic filters
Exact matches only
Generic filters
Exact matches only

Deze in de negentiger jaren uitgevoerde studie is een erg belangrijke gebleken.

Gekeken werd of het niet beter was om bij de behandeling van ANCA-geassocieer-de systeemvasculitis na gebruik van 3-6 maanden Endoxan over te schakelen op azathioprine. Het was toen nog gebruikelijk dat gedurende de gehele behandeling Endoxan werd gebruikt. Dit is een medicijn met veel schadelijke bijwerkingen, zowel op de korte als de langere termijn. Reden genoeg om op zoek te gaan naar alternatieven. Die moeten dan wel net zo goed werken als Endoxan, maar de bijwerkingen zouden minder ernstig moeten zijn.

Op zoek naar alternatieven werd gedacht aan immuunsysteem onderdrukkende medicijnen (immuunsuppressiva) die bij transplantaties gebruikt worden.

In de tachtiger jaren werden vooral azathioprine en methotrexaat ingezet na transplantaties. Deze medicijnen onderdrukken het immuunsysteem net wat minder krachtig dan cyclofosfamide (Endoxan). Metho-trexaat werkt iets zwakker en azathioprine is nog iets zwakker. Dat betekent dat ook hun bijwerkingen wat minder zijn dan bij Endoxan.

In dit eerste EUVAS-onderzoek, CYCAZAREM, waar in 1987 mee begonnen werd, is vooral gekeken naar een combinatiegebruik van 3 maanden Endoxan als begin van de behandeling en dat daarna te vervangen door het wat veiligere azathioprine (Imuran). Uiteraard werd dit toegediend naast prednisolon dat bij systeemvasculitis standaard samen met het immuunsuppressivum wordt toegediend.

Dit behandelingsregiem met een vervolgbehandeling met azathioprine werd vergeleken met het oude behandelingsprotocol waarbij alleen Endoxan en prednisolon werden gebruikt. Uit dit onderzoek kwam naar voren dat de resultaten van beide methoden gelijk zijn. Na 18 maanden was er ook geen verschil te constateren in het aantal opvlammingen.

De nieuwe behandeling, waarbij Endoxan na 3 maanden azathioprine wordt vervangen, heeft echter het voordeel dat de patiënt minder last van bijwerkingen heeft. Inmiddels is deze wijze van behandelen in Europa de standaard geworden voor ANCA-geassocieerde systeemvasculitis.

In juli 2003 zijn de resultaten van dit onderzoek gepubliceerd in het wereldwijd toonaangevende Amerikaanse blad de New England Journal of Medicine. Van dat artikel vindt u hier een samenvatting.

Sinds de afsluiting van het CYCAZAREM-onderzoek is bij de deelnemende patiënten gebleken dat patiënten die behandeld waren met 3-6 maanden Endoxan en daarna 12 maanden azathioprine nadien toch meer opvlammingen kregen dan patiënten die gedurende 12 maanden alleen Endoxan kregen. De opvlammingen zijn echter licht en minder erg dan de bijwerkingen van Endoxan, daarom blijft men de voorkeur houden voor het nieuwe behandelingsprotocol van Endoxan gevolgd door Azathioprine. Dit heeft echter wel geleid tot het starten van de REMAIN studie waarbij gekeken wordt of het niet verstandiger is om toch iets langer door te gaan me de behandeling met Azathioprine.

Details over het oorspronkelijke onderzoek vindt u in de formele beschrijving van het onderzoek. Weest u er zich echter van bewust dat het document niet is geschreven voor patiënten maar voor de medische gemeenschap.

Deze pagina is voor het laatst bijgewerkt in 2011